Toen ik negen jaar geleden voor het eerst moeder werd en dat kleine hulpeloze mannetje in mijn armen hield, wist ik dat dit het begin van een heel nieuw avontuur zou zijn. Ik begreep al in de eerste minuten als kersverse moeder waarom het niet uit te leggen is hoe het voelt om moeder te zijn, dat moet je zelf ervaren. Dat proces begint op het moment dat je de zwangerschapstest omgekeerd op de wastafel legt, vol spanning afwacht om hem vervolgens om te draaien en te ontdekken dat deze positief is. Met tranen in mijn ogen omhelsde ik de papa in wording. Mijn intuïtie vertelde mij dat het een jongetje zou zijn en dat hij twee weken te vroeg geboren zou worden. Ik wist het gewoon, ik voelde het! Met 38 weken werd onze zoon geboren…
Wat ik toen nog niet wist, maar wat ik spoedig zou ontdekken, was dat hier de grote zoektocht zou beginnen. Een ontdekkingsreis waarvan ik tot op heden niet weet waar hij ooit zal eindigen.
Zo zeker als ik was op het moment dat ik zwanger werd en ik volop gebruik maakte van mijn intuïtie, zo onzeker werd ik toen ik besefte voortaan de verantwoordelijkheid te hebben over een kind. De helse bevalling, de enorme stroom kraamvisite, de vele goed bedoelde adviezen, de slapeloze nachten en een baby die overdag veel wakker was en graag bij mij in de buurt wilde zijn. Het slokte al mijn energie op. Toen ons meneertje 6 weken oud was ging ik weer aan het werk. Als zelfstandig ondernemer kreeg ik toen nog geen betaalde zwangerschapsverlof. De roze wolk was ver te zoeken. Nee, daar was ik al vanaf gevallen op het moment dat ik met onze ongeboren zoon, met spoed in de ambulance naar het ziekenhuis werd gereden.
Negen jaar verder alweer, twee prachtige, gezonde, intelligente, lieve en gevoelige kinderen rijker. Een koningsgezin. De ontdekking dat niet alleen onze kinderen, maar ook wij, hun ouders, ontzettend gevoelig zijn. De tranen die over mijn wangen liepen toen ik voor onze dreumes driftig aan het surfen was op het web en stuitte op sites die mij vertelde over nieuwetijdskinderen en hooggevoeligheid. De herkenning daarbij, niet alleen voor onze zoon, maar zeker ook voor mezelf. Er vielen heel wat kwartjes en ze vallen nog steeds….
Veel van die eerder gegeven goedbedoelde adviezen heb ik inmiddels aan mijn laars gelapt, bemoeienissen probeer ik zo snel mogelijk van mijn rug te laten glijden. Mijn intuïtie draait weer op volle toeren. Als moeder weet je wat het beste is voor je kind. Je eigen gevoel, je binnenste, is zo belangrijk. Daar naar luisteren is het allergrootste geschenk wat je jezelf, maar ook je kinderen kunt geven. Want alleen wanneer je zelf het juiste voorbeeld geeft zal je kind leren vanuit zijn eigen binnenste te leven.
De afgelopen jaren heb ik vele verschillende mensen gesproken, nieuwe inzichten opgedaan, verhalen gedeeld en gemerkt hoe fijn het is dingen te delen met mensen die je begrijpen. Ik ervaar hoe anderen reageren op mijn levenservaringen die ik met hen deel. Hoe fijn het is wanneer je dingen bij elkaar herkent en ontdekt dat jij niet de enige bent. Soms zie ik de tranen branden achter de ogen van de vele moeders waarmee ik inmiddels diepgaande gesprekken heb gevoerd. Dat zijn de momenten dat ik het zeker weet. Ik ben een mama met een missie!
De geboorte van mijn kinderen heeft er voor gezorgd dat ik mezelf ben gaan verdiepen in hooggevoeligheid en nieuwetijdskinderen. Ik volgde verschillende workshops en trainingen op dit gebied en heb mijzelf laten coachen. In 2015 heb ik mijn eerste en tweede graad van ‘the Usui System of natural healing’ behaald. Het werken met energie heeft mij altijd al geboeid. Al van kinds af aan ben ik mij bewust van deze levensenergie. Gevoelig als ik was pikte ik veel op, maar was dat wat ik voelde van mij, of van de ander?
Tijdens de opleiding ontdekte ik wat ik met deze energie kan en wat het met mij doet als ik mijn energie vrij laat stromen. Hoe ik hierdoor beter in mijn eigen kracht kwam te staan, doordat ik kan voelen welke energie van mij is en wat van de ander. Dat ik de energie die ik overneem van een ander, liefdevol kan terugsturen. Ik maakte opnieuw contact met mezelf.
Het voelde als thuiskomen.
P.S. Wil jij dit ook leren? Speciaal voor mama’s start komende woensdag 15 juni weer een korte training ‘Mama, relax!’ Er is nog één plaatsje vrij…
Bron foto: Oswin Geselli, www.gelukz.nl (op de foto staat ons lieve ventje)
Meer lezen van Esther:
Ik had laatst een bijzonder gezellig verjaardagsfeestje. Zo’n feestje waarop je energie krijgt van al die leuke mensen om je heen. Dat is ook wel eens anders, want voor je het weet is je aura aan het knuffelen met die negatieve buurvrouw naast je. Jouw energie mengt zich met die van haar en ja hoor, je loopt leeg. Alsof je alle deuren en ramen van je huis zojuist wagenwijd hebt opengezet met de verwarming op 35°C. In dit geval stook je niet voor de vogeltjes, maar voor de persoon naast je. En jij maar werken.. (klik op de link om de hele blog te lezen)
Ben jij een moeder (of vader) die graag meer zou willen weten over (hoog) gevoeligheid en hoe hier beter mee om te gaan. Misschien is de korte training ‘Mama, relax!’ iets voor jou! In vier lessen van 1 1/2 uur gaan we ontdekken hoe je vanuit je hoofd terug in je centrum kunt komen. Hoe je hierdoor beter in je eigen kracht kunt staan. Dat je kunt voelen welke energie van jou is en wat van de ander en dat je kunt leren die energie die je overneemt van een ander, bij de ander te laten. Hoe je door mindful te zijn, beter bij jezelf kunt voelen wat je wilt en hoe je het wilt, door weer contact te maken met je binnenste, je Spirit!
Villa Wijs is een methode waarbij we het lichaam vergelijken met een huis. Door middel van visualiseren (vertalen van gedachten naar beeld), kun je jezelf verplaatsen binnen in jouw huis. Op die manier kun je ‘uit’ je hoofd komen, de trap nemen van je zolder naar beneden. Van ‘denken’ naar ‘voelen’ gaan en andersom. Hoe ‘voelt’ dat wanneer je iets doet vanuit je binnenste, je benedenverdieping, zonder dat je daar te veel bij gaat denken. Hoe kun jij, jouw huis maken tot een fijn plekje, zodat je jezelf thuis voelt in jouw eigen huis. Dan wordt het een stuk makkelijker om niet steeds naar zolder, of zelfs je huis uit, te vluchten. Wanneer je thuis bent in jezelf, ben je veel beter bestand tegen allerlei prikkels van buiten. Je kunt jezelf beter concentreren, beter omgaan met gevoelens en emoties. Het wordt makkelijker jezelf staande te houden in een wereld die soms overweldigend kan zijn.
[mc4wp_form]