Met enige regelmaat zingt ons (B) engeltje uit volle borst door het huis. “Laat het los, laat het gaan. Geen tranen meer voor mij!” Sinds ons bezoek aan de Disney film ‘Frozen’ een ware hit bij ons in huis. En eerlijk is eerlijk, ik moet er vreselijk om lachen, maar zo nu en dan zingt zij dit op precies het juiste moment! Alsof ze het er om doet…

Want oh néé, de strijk stapelt zich op en het aanrecht staat vol. De kinderen lopen met hun zandbak schoenen zó over je pas gedweilde vloer! Daar heb je die buurvrouw weer die steevast haar hoofd omdraait in plaats van goedemorgen te zeggen. En moet je niet even je huis stofzuigen omdat zo meteen de ‘koningin’ op visite komt?? Je maakt je druk, raakt gestrest en verspilt je energie. In de meeste gevallen realiseer je dit later en spreek je af met jezelf het de volgende keer anders te doen. Maar niets is minder waar, je betrapt jezelf steeds weer…
Het lijkt wel een soort van traditie waar we ons ondanks het besluit het niet te doen, toch krampachtig aan vast houden. Erger nog, we geven de traditie door aan onze kinderen, zodat zij zich op hun beurt net zo druk gaan maken.

Zo was ons meneertje gister heel verdrietig omdat hij (vlak voor bedtijd uiteraard…zucht) dacht dat hij alle getallen van zijn rekentoets die dag had omgedraaid. Uit betrouwbare bron weet ik inmiddels dat er niets is waar hij zich druk om hoeft te maken. Ik besluit vanaf nu het juiste voorbeeld te geven en zing uit volle borst met mijn kleine engeltje mee. Ik daag jóú uit hetzelfde te doen!

Zie onderstaande filmpje en zing uit volle borst!