Uit liefde voortgekomen
Toen ik een aantal weken geleden door een stom toeval in contact kwam met Marsha Pinedo, werd er iets in mijn hart geraakt. Dat deze kennismaking geen toeval kon zijn wisten we beide meteen. Soms bemoeit het universum zich er even mee en zorgen ze boven dat de juiste mensen op je pad komen. Zo ook nu. Ik voelde meteen een klik.
Ik ging eens rondneuzen op haar website. Marsha heeft namelijk een stichting, Villa Pinedo. Ja ook Villa, vast ook geen toeval haha! Villa Pinedo biedt een platform voor kinderen van gescheiden ouders. In een woord fantastisch!
Jeetje wat had ik graag zo’n platform gehad in de tijd dat mijn ouders gingen scheiden. Waar je in contact komt met lotgenoten, je kunt praten met jongeren die hetzelfde hebben meegemaakt en jou dus begrijpen. In mijn tijd was ik een van de weinige op mijn school met gescheiden ouders. Ik kon er met niemand over praten, wat er voor zorgde dat ik me erg alleen voelde en me zelfs schaamde voor het feit dat mijn ouders niet langer samen waren.
Ik las verhalen van kinderen, bekeek video’s en las een paar open brieven. En daar was het, dat vingertje dat weer even die pijn aanraakte. Het vingertje van mijn innerlijke kind dat opstond en er voor zorgde dat mijn hart ging gloeien. Gloeien voor al die kinderen met gescheiden ouders. En ik voelde dat ik iets voor hen wilde betekenen. Hoe? Geen idee. Iets…
Het liet me niet los. En als iets me niet loslaat ga ik schrijven. Ik schreef bovenstaand Villa Wijsje. Of eigenlijk was het mijn innerlijke kind die het schreef. Poeh, ik was geraakt door mijn eigen tekst. Pinkte een traantje weg.
Ineens wist ik het. Laat ik de gescheiden ouders van nu inspireren. Laat ik hen inzichten geven, een kijkje in het gevoelsleven van een kind met gescheiden ouders. Laat ik schrijven vanuit mijn innerlijke kind wat zo goed weet hoe het voelt om een kind van gescheiden ouders te zijn.
Ik kan de boodschap in mijn Villa Wijsje uit gaan leggen, maar het spreekt voor zich.
