Half zeven, de wekker is nog niet gegaan, toch hoor ik onze prinses gaan plassen en zie het licht schijnen vanuit de slaapkamer van ons meneertje. Ze vinden het spannend dat is duidelijk. Ook ik heb last van een ongemakkelijk gevoel. Alles gaat weer beginnen, ‘hop’ in het gareel. Ik vind het jammer, heb genoten van zes weken niks te moeten en veel te mogen. Gezellig dingen ondernemen met elkaar. Al vind ik het natuurlijk stiekem ook wel lekker dat ik nu weer eens in alle rust achter mijn laptop kan gaan zitten werken. Geen gillende, herrie schoppende, ruziemakende kinderen om me heen. Ik staar naar het plafond en denk nog even terug aan alle ‘geniet’ momentjes van de afgelopen zes weken. Het zijn er veel, ik heb ze allemaal opgeslagen. Dan spring ook ik uit bed. Een beetje extra tijd op zo’n eerste schooldag is geen overbodige luxe. De kleren van de kids liggen al klaar. Na een uitgebreide goedemorgen knuffel loop ik naar beneden om de dag even in alle rust op te kunnen starten. Ik vind het heerlijk om dan eerst even buiten te gaan staan en de frisse ochtendlucht in mijn longen te zuigen. Een goede start van de dag, het maakt mij een leukere moeder. Terug boven ontdek ik dat mijn schatten zichzelf al hebben aangekleed. Ondanks dat ze allebei nog niet echt enthousiast zijn, verloopt het ochtendritueel soepel en lopen we om half 9 gezellig samen naar school. Tien dikke knuffels, handkussen en zwaaiende handjes later, loop ik met een knoop in mijn maag naar huis. Ik mis ze nu al…. Nee, de vlag heb ik niet uithangen.

Wanneer ik aan het einde van de schooldag de kids uit school haal zie ik een verdrietig meisje wat haar oor vast houdt. Nee toch, oorpijn? Helaas wel! Verdrietig lopen we huiswaarts met voor ons uit een vrolijk meneertje wat zingend en huppelend verteld over de dag waarvan hij vanmorgen nog stellig zei dat die saai zou worden. “Mm, zeg ik, klinkt als een gezellige dag.” “Dat was het ook mam, zou hem nog wel een keer over willen doen!” Ik ben blij verrast, het is wel eens anders geweest.

Hoe was de eerste schooldag bij jullie? Hing de vlag uit? Ik ben benieuwd.

Villa Wijs, een methode die staat als een huis!

In de video's vertel ik je er meer over

De fundering van Villa Wijs

Ik voel, ik voel, wat jij niet ziet

Esther van Bijnen

Intuïtief en energetisch coach

Hallo, ik ben Esther van Bijnen, moeder van twee prachtige kinderen.

Ik ben intuïtief en energetisch coach, docent dans en ervaringsdeskundige op het gebied van hoogsensitiviteit en nieuwetijdskinderen. Met behulp van de door mijzelf ontwikkelde visualisatie methode ‘Villa Wijs’, help ik kinderen en volwassenen thuis te komen in zichzelf. Weer in verbinding met dat wat je bent kwijtgeraakt. Door dagelijks bij jezelf in te checken, te controleren of je thuis bent in je lijf en je energieveld goed en stevig neer te zetten zul je meer in je eigen kracht komen staan. Hierdoor kun je jezelf beter staande houden in een wereld die soms overweldigend kan zijn.

Tijdens mijn sessies werk ik met visualisaties. Hierbij zet je gedachten om in beeld. Tijdens het visualiseren maak ik gebruik van mijn vermogen om jouw energieveld te kunnen lezen. Samen maken we jouw energieveld schoon en verwijderen we energetische rommeltjes, dit noem je ook wel clearen. Door dit samen te doen, leer ik je hoe je dit ook in je dagelijkse leven kunt toepassen.

 

Mijn kinderen zijn mijn belangrijkste en grootste drijfveer. Zij waren het die mij een kijkje lieten nemen in de wereld van hoogsensitiviteit en nieuwetijdskinderen. Naast het coachen en het geven van workshops en trainingen, schrijf en inspireer ik graag. Momenteel werk ik samen met mijn partner aan ons eerste prentenboek.